ORDER VIRTUTI CIVILI

(treść i format artykułu zgodny z oryginałem)

W czerwcu 1972 r. król Stanisław August Poniatowski ustanowił dwa odznaczenia: za zasługi wojskowe - Virtuti Militari (Cnocie Wojskowej), i za zasługi cywilne - Virtuti Civili "Cnocie Cywilnej". Order Virtuti Militari jest szeroko znany, jako najwyższe odznaczenie wojskowe, bojowe Rzeczypospolitej. Niewiele natomiast wiadomo szerszemu ogółowi - poza gronem specjalistów - o orderze Virtuti Civili. Ze względu na swą specyfikę, historię, kryteria nadawania, określone statutem - Order Virtuti Civili nie ma sobie równego wśród polskich orderów i odznaczeń zaszczytnych. Stąd też uzasadnione jest przybliżenie tego orderu, w oparciu o wiarygodne historyczne przekazy i dokumenty. Order Virtuti Civili od początku miał dwie klasy: I "złoty” i II "srebrny". Nadań królewskich Virtuti Civili od czerwca 1792 r. do 24 lipca 1792 r. tj. do dnia przystąpienia króla do haniebnej konfederacji targowickiej było kilka, tu źródła historyczne różnią się co do dokładnej ilości nadań tego odznaczenia. Virtuti Civili po utracie niepodległości przez Polskę w XVIII w. nie był nadawany. Dopiero w Polsce niepodległej podjęte zostały prace nad przywróceniem tego odznaczenia dla "honorowania wybitnych zasług cywilnych dla Państwa Polskiego". Wybuch drugiej wojny światowej stanął na przeszkodzie sfinalizowaniu tego zamierzenia, podobnie jak to miało miejsce np. z Krzyżem za wojnę z bolszewikami 1919-20. Order Virtuti Civili został reaktywowany dopiero w 1969 r. na wniosek Kawalera Orderu Virtuti Militari, Legionisty, dr.praw Stanisława Korczyńskiego - Komendanta Naczelnego Związku Legionistów Polskich /od wrzenia 1939/

9-11. IX. Pierwsza rocznica nadania im. 3 PSK Szkole Podstawowej w Śniadowie.