Przemówienie na pogrzebie Pani dr Eugenii Kaleniewicz - Pani mgr Racięckiej Kustosza Muzeum w Warcie.
(treść i format artykułu zgodny z oryginałem)
Wielce Szanowna i Droga Pani Doktor!
Żegnamy Cię z głębokim żalem.
My członkowie Oddziału PTTK w Warcie, którego byłaś współzałożycielem. My pracownicy i przyjaciele Muzeum Miasta i Rzeki Warty i Towarzystwa Przyjaciół Miasta i Rzeki Warty, których byłaś założycielką i gorącym orędownikiem.
Już nigdy z twych ust nie padnie ciekawa inicjatywa.
Już nigdy nie udzielisz dobrej rady ani pomocy.
Już nigdy nie zapukasz do żadnego urzędu by załatwić ważne sprawy dla Warty. Już nigdy — można by tak długo powtarzać. Dzięki Twej ofiarności dziś miasto może poszczycić się licznymi tablicami pamiątkowymi, obeliskami, Muzeum, Oddz. PTTK, Liceum i Towarzystwem Przyjaciół Miasta i Rzeki Warty. A wielu z dorosłych obecnie ludzi, może z dumą wspomnieć, że gdy byli uczniami, to dr Kaleniewicz przyjmowała ich na rajdach, pomagała w pisaniu prac dyplomowych i konkursowych, oprowadzała po Muzeum. Nigdy bowiem nie zbyła małego petenta.
Droga Pani Doktor, Twoje życie skromne, zwyczajne — tak bardzo kontrastujące z dokonaniami może być dla wielu niedoścignionym przykładem.
Jako humanistka wychowana na najlepszych literackich wzorcach byłaś ich żywym odzwierciedleniem, nade wszystko ceniłaś honor, uczciwość, sumienność, sprawiedliwość, bezinteresowność.
W całym Twym życiu motywem działania były wartości wyższe, nie tytuły, nie zaszczyty, a tym bardziej nie dobra materialne, ale dobro wspólne i dobro drugiego człowieka. Takich ludzi brakuje zawsze, a gdy odchodzą powstaje pustka i żal, że może za mało dla nich zrobiliśmy, że ich czasem nie docenialiśmy.
Zegnamy dziś osobę wyjątkowao dobrego lekarza, wybitnego społecznika, drobną kobietę, która nie lękała się realizować odważnych planów.
Upór, wytrwałość i świadomość celu pomagały jej pokonywać biurokratyczną maszynę i to co niemożliwe stawało się faktem. Jej życie tak pracowite i pełne troski o innych będzie dla nas jak testament. , każdy z nas może wzięć tę najlepszą część i starać się przekazywać innym.
Droga Pani Doktor jesteśmy wdzięczni i pełni podziwu, że przez tyle lat byłaś z nami na dobre i złe, że nie był Ci obojętny zwykły człowiek, że z prawdziwie matczyną troską wybiegłaś myślami w przyszłość i wybierałaś to co najlepsze. Dziś wszyscy razem i każdy z osobna szczerze dziękujemy za wszystko co zrobiłaś i co gotowa byłaś zrobić.
I choć czujemy się osamotnieni i pełni żalu, że wraz z Twym odejściem zamknął się kolejny rozdział w historii Warty, to jednak musimy być silni by pamięć o twych zasługach pozostała na zawsze w naszych sercach i w sercach przyszłych pokoleń.
Śp. dr Eugenii Kaleniewicz Zmarła 9.09.1999 r.